- сұмырайт
- ет. сөйл. Сұрқын кетіру; ұсқынын алу. Сұм заманға кездестіріп с ұ м ы р а й т ы п қойғаны мынау: әдеп деген жоқ, иба деген жоқ (Б.Майлин, Майдан, 62). Ақ ару ақ жүзіңді әжім басты, Көзіңде қанды жасың араласты. Сұм заман с ұ м ы р а й т ы п көрікті алып, Қойдың ғой мүгедек қап қайран жасты (Бұл да, 67).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.